Terapia Manualna

Terapia Manualna to system leczenia chorób narządu ruchu, w których następstwie pojawiają się różne dolegliwości, najczęściej w postaci bólu.
W zabiegach stosuje się bezpieczne i skuteczne zabiegi rehabilitacyjne  (dawniej nazywane "nastawianiem" kręgosłupa) oraz odruchowe. Polegają one na mobilizacjach, manipulacjach na stawach kręgosłupa i kończyn a także na oddziaływaniu na tkanki miękkie (mięśnie, powięzi, więzadła, ścięgna), za ich pośrednictwem na układ nerwowy.
Leczenie metodami terapii manualnej jest skuteczną metoda terapii w większości dolegliwości bólowych . W trakcie ponad 20-letniej praktyki stworzyłem własne skuteczne i szybkie sposoby radzenia sobie z większością dolegliwości:

• Bóle kręgosłupa: dyskopatie, zwyrodnienia, przepukliny dyskowe, rwa kulszowa,
• Bóle stawów i zwyrodnień stawów biodrowych i kolanowych, chorób reumatycznych (RZS, ZSSK),
• Bóle mięśniowe, fibromyalgii, drętwienia kończyn,
• Bóle i zawroty głowy oraz inne towarzyszące im dolegliwości: szumy uszne, zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu pracy serca.

Na szczególną  uwagę zasługuje oryginalna metoda leczenia przepuklin dysków międzykręgowych  z użyciem metod terapii manualnej homeopatii oraz akupunktury . Została ona poddana badaniu naukowemu które  przedstawiane było na kilku konferencjach  naukowych i opublikowane w piśmie naukowym  Medycyna Manualna . szczegóły badania dostępne na stronie w zakładce "Dla specjalistów".

Homeopatia

Homeopatia jest kompletnym systemem leczniczym bazującym na naturalnym prawie leczenia -prawie podobieństwa, które brzmi „podobne leczy podobne”. Oznacza to, że lekarstwo, które podane zdrowemu człowiekowi wywołuje określone efekty, może wyleczyć każdą chorobę o podobnych objawach. Uproszczony przykład . Jeżeli użądli nas pszczoła ,na skutek  jadu który  dostanie się do naszej skóry powstaje charakterystyczny obrzęk .Lekiem który  wyleczy ta chorobę jest  Homeopatia posługuje się środkami wywołującymi objawy podobne do objawów choroby. W medycynie akademickiej leczy się objawy choroby. W homeopatii leczy się przyczynę choroby, poprzez pobudzanie i stymulacje naturalnych mechanizmów obronnych. Medycyna akademicka widzi człowieka jako zbiór narządów i procesów chemicznych. Homeopatia jest medycyną holistyczna, czyli rozpatruje człowieka jako całość umysłu i ciała. Homeopatia korzysta tak jak i alopatia z informacji pochodzących z diagnostyki medycznej opartej na najnowszych osiągnięciach techniki. Leczenie homeopatyczne jest uznaną w świecie metoda terapeutyczną , nauczaną na uniwersytetach medycznych także w Polsce .

Akupunktura

W obecnym stanie wiedzy przyjmujemy, że akupunktura terapeutyczna działa leczniczo na drodze odruchowej  wywołując segmentalne odruchy w odpowiednich metamerach (tj. dermatomach i myotomach). Prócz tego impulsy wywołane nakłuciami pobudzają układ współczulny lub przywspółczulny i w ten sposób za pośrednictwem układu nerwowego odśrodkowego działają regulujące na czynność narządów wewnętrznych. W wyniku działania odruchowego nakłuć dochodzi do rozszerzenia drobnych tętniczek i naczyń włosowatych chorego narządu i chorych tkanek oraz do poprawy krążenia krwi. Do chorego narządu napływa świeża krew dobrze nasycona tlenem i bogata w substancje odżywcze. Dzięki poprawie cyrkulacji krwi następuje oczyszczenie chorego narządu z metabolitów, odkwaszenie, dobre odżywienie i dobre utlenienie. Nakłucia powodują nadto na drodze odruchu rozluźnienie mięśni gładkich, ścian oskrzeli, żołądka, jelit, woreczka żółciowego i moczowodów.

Akupunkturzyści europejscy uważają, że akupunktura jest metodą leczniczą działającą przede wszystkim na drodze odruchowej. Nakłuwanie igłami powłok ciała doprowadza do pobudzenia receptorów skóry, mięśni i powięzi i na drodze odruchowej wpływa regulujące na czynności narządów ciała. Bodźce drażniące powodują powstanie w zakończeniach nerwowych w obrębie punktów biologicznie czynnych impulsów, które płyną poprzez nerwy dośrodkowe do rdzenia kręgowego i do mózgu. Stamtąd nerwami odśrodkowymi, głównie włóknami współczulnymi lub przywspółczulnymi, biegną do narządów wewnętrznych, a nerwami rdzeniowymi i włóknami autonomicznymi do kończyn — usprawniając ich zakłóconą czynność (rycina 14).
Dawni lekarze chińscy znali już odruchy narządowo - skórne (visce-ro-dermalne) oraz skórno-narządowe (dermo-visceralne), które uczeni europejscy poznali dopiero w początku XX stulecia.
Nauka o akupunkturze oparta jest głównie na teorii kanałów energetycznych oraz krążącej w tych kanałach bioelektryczności zwanej w konwencji Tradycyjnej  Medycyny Chińskiej energią Qi
W stanie zdrowia energia Qi dopływa bez przeszkód do wszystkich narządów i umożliwia ich prawidłowe działanie. W wypadku zakłócenia w krążeniu tej energii dochodzi do upośledzenia czynności narządów a w konsekwencji do choroby. Akupunktura  stymulując odpowiednie punkty na ciele normalizuje przepływ bioelektryczności.